W czasie tegorocznego Wielkiego Postu Siostry Salezjanki z ośmiu wspólnot, tj. Czaplinka, Dzierżoniowa, Lubina, Ostrowa Wielkopolskiego, Połczyna Zdroju, Piły, Warszawy i Wrocławia poprowadziły 26. serii rekolekcji w różnych częściach Polski. Placówki i parafie, do których Siostry zostały zaproszone, były zazwyczaj miejscami, w których Siostry na co dzień nie posługują, co dało możliwość rozszerzenia charyzmatu salezjańskiego w nowe obszary i zaniesienia Ducha księdza Bosko i Mornese do niezliczonej rzeszy młodych ludzi.
Odbiorcami tego czasu byli uczniowie 15. szkół podstawowych, 3. szkół ponadpodstawowych, 2. wspólnot studenckich, 5. przedszkoli a także socjoterapeutycznego ośrodka wychowawczego oraz wspólnoty rodzin.
Tematy rekolekcji były różne, dostosowane do odbiorców. Siostry podejmowały nauki rekolekcyjne związane z:
- Wielkim Postem,
- Misją Nadzieja, wpisującą się w Tegoroczny Rok Jubileuszowy w Kościele,
- Charyzmatem salezjańskim (życie i sny św. Jan Bosko, św. Maria Dominika Mazzarello),
- Królestwem Bożym (Bitwa o Tron, bycie Dzieckiem Króla, walce, która toczy się w życiu każdego Dziedzica Tronu Niebieskiego oraz sposobom na zdobycie Pałacu w Królestwie czyli odpowiedzi na pytanie, jak zostać Świętym),
- Miłością Boga do nas,
- wartości życia w Łasce Bożej,
- doświadczeniem Boga w codzienności,
- Maryją naszą Matką,
- Jubileuszem 450-lecia Piety Skrzatuskiej.
Spotkania te przybliżyły tysiące ludzi młodych do Boga, którego każda Siostra pragnęła zanieść tym, którzy są wypełnieniem misji Marii Dominiki “Tobie je powierzam”.
Oto kilka świadectw sióstr prowadzących a także uczestników z tych obfitych 40. dni głoszenia i siania Dobrych Słów:
Uczniowie przeżyli dwa dni rekolekcyjne na słuchaniu katechez, grach terenowych, teleturniejach, modlitwie pokutnej i Drodze Krzyżowej. Poznali życie i działalność św. Jana Bosko oraz duchowość salezjańską. Jedna z uczestniczek wyraziła swoje zaskoczenie: „Popcorn na rekolekcjach? Tego nigdy bym się nie spodziewała!”. Popcornowe owieczki były oczywiście nagrodą za udział w grze terenowej „Owce i wilki” opartej na śnie Janka z 9.roku życia.
Na rekolekcjach szkolnych w Ostrowie Wielkopolskim, uczniowie szkoły pogłębiali temat Duszpasterski Tego wyjątkowego, jubileuszowego roku „Misja Nadzieja”. Rekolekcje głosił ks. Grzegorz Chmieliński wraz z młodzieżą z placówek salezjańskich Inspektorii Pilskiej oraz s. Małgorzata (klawerianka). Dzieci i młodzież zapoznawali się z tematem misji, ale również pogłębiali swoje rozumienie Sakramentów Eucharystii oraz Pokuty i Pojednania. O wprowadzenie w zadumę Wielkanocną zadbali najmłodsi uczniowie szkoły, którzy wraz z s. Lucyną zaprosili wszystkich na Misterium Paschalne, które zostało przyjęte z owacją.
Rekolekcje z siostrami bardzo mi się podobały. Najbardziej jak śpiewaliśmy. Była bardzo miła i radosna atmosfera. To były moje pierwsze rekolekcje, w których uczestniczyłam, a te zajęcia były bardzo kreatywne, jak wbijanie gwoździ i brudne ręce, bo potem rozmawialiśmy o spowiedzi. Bardzo chciałabym ten czas powtórzyć!
Przeżyłam w skupieniu i refleksji nabożeństwo pokutne. Był to ważny czas. Koncert zespołu „Wyrwani z niewoli”, pokazał mi, że mimo przegranego życia zawsze istnieje nadzieja. Ważna była dla mnie konferencja brata Jana (kapucyn), w której poruszony był temat destrukcji grzechu, a także oczyszczająca moc spowiedzi, z której później skorzystałam jako nową szansę.
Stając nad brzegiem morza lepiej rozumie się Chrystusowe wezwanie „Wypłyń na głębię” (Łk 5,4). To zaproszenie do wspaniałej przygody jaką jest relacja z Bogiem. O tym rozważaliśmy z wspólnotą stypendystów Fundacja Dzieło Nowego Tysiąclecia z FDNT Szczecin. Ta relacja jest piękna i trudna jednocześnie – trudno bowiem żeglować nie widząc brzegu, a jednocześnie celu, w którym płyniemy. Wtedy łatwo zwątpić, pojawia się pokusa zmian kursu na skróty. To zwątpienie potęgują burze i przeciwne wiatry. Miejcie jasno wyznaczony cel – niebo! Trzymajcie się kursu – wyznaczonego przez Ewangelię! W chwilach zwątpienia jak gwiazdy polarnej szukacie krzyża, który przypomina o miłości Boga do nas, a także o tym, że czasem, aby było pięknie musi być trudno.
Podczas rekolekcji dla Szkoły Podstawowej w Pieszycach rozmawialiśmy o Bożym Królestwie i o tym jak być dobrym żołnierzem według Listy do Efezjan. W piątek przeżyliśmy Drogę Krzyżową ulicami miasta, w sobotę, w domu sióstr, był czas na katechezę, grę terenowa, warsztaty, spowiedź i Adoracja. W niedzielę spotkaliśmy się w parafii na świętowaniu Wjazdu Pana Jezusa do Jerozolimy.
Prowadząc rekolekcje spotkałyśmy się z ogromną życzliwością i otwartością dzieci i młodzieży, ale też dyrekcji i pracowników tych placówek. Odbiorcy chętnie słuchali przekazywanych treści i z zaangażowaniem włączali się w proponowane aktywizację, chwile modlitwy i śpiewy. Budowała się między nami więź, która owocowała większą życzliwością w porekolekcyjnych spotkaniach w mieście, czy na diecezjalnym czuwaniu młodych w Połczynie. Najpiękniejszą refleksją na pytanie o zapamiętaną treść z poprzedniego dnia była odpowiedź dziecka: „od wczoraj bardziej pokochałem Matkę Bożą”.
Siostry ze wspólnoty w Ostrowie zaproponowały w okresie tego Wielkiego Postu „Spotkanie wielkopostne dla małżeństw”. Spotykając się na „randce”, rozważając biblijną perykopę o Ananiaszu i Safirze, Adorując Najświętszy Sakrament i gromadząc się wokół Stołu Eucharystycznego, małżeństwa mogły zacieśnić swoją więź z Bogiem i Swoim małżonkiem. Siostry nie tylko zadbały o duchową część spotkania ale także, we współpracy z Animatorami oratorium i zaproszonymi gośćmi, opiekowały się dziećmi, tak, aby rodzice mieli czas „dla siebie”.
Uczniowie mieli okazję poznać świętego Jana Bosko i jego proroczy sen z 9 roku życia. Wspólnie odkrywali czym jest chrześcijańska nadzieja oraz jak wspierać się w drodze do świętości. ,,Nigdy samemu, rzadko we dwóch, najlepiej w trzech”. Młodzi uczestnicy chętnie śpiewali i angażowali się w ciekawe zadania w szkole, w kościele i w domu. Rekolekcje odbywały się w duchu salezjańskiej radości i poczuciu wspólnoty. W sercach pozostało wiele wspomnień np: ,,Choć się w życiu różnie dzieje, zawsze warto mieć nadzieję”. Bogu i ludziom dzięki za ten czas łaski.
Dziękujemy każdej osobie która przyczyniła się do tego, aby te serie rekolekcji mogły się udać. Za każdy wysiłek, trud, ofiarę i modlitwę – niech Pan Jezus wynagrodzi Swoimi obfitymi łaskami i Bożym błogosławieństwem.
