Czcigodny Wincenty Cimatti

 

Data urodzenia: 15 lipca 1878
Data śmierci: 6 października 1965

Ogłoszony Czcigodnym: 21 grudnia 1991

Urodził się 15 lipca 1878 r. w we włoskim mieście Faenza – Urbecco jako najmłodszy syn Jakuba i Róży Pasi.

Zaraz po urodzeniu został ochrzczony. Wcześnie stracił ojca i trzech braci. Matka sama musiała poradzić sobie z wychowaniem dzieci. Wincenty znalazł opiekę w Oratorium i szkole salezjańskiej. Pierwszą Komunię św. i bierzmowanie Wincenty otrzymał w 1887 roku jako uczeń szkoły podstawowej, a w rok potem został przyjęty do salezjańskiego Kolegium w rodzinnym mieście Faenza.

Kończąc szkołę postanowił wstąpić do Salezjanów. Nowicjat odbył w Foglizzo, tam też 4 października 1896 roku złożył śluby zakonne, a dziewięć lat później 19 marca 1905 r. został wyświęcony na kapłana przez pierwszego salezjańskiego biskupa Jana Cagliero. Jego brat Alojzy też został Salezjaninem, siostra Santina wstąpiła do zakonu Sióstr Szpitalnych Miłosierdzia i przybrała imię Maria Raffaella.

W roku 1925 stanął na czele wyprawy misyjnej do Japonii. Ksiądz Wincenty przez kolejne lata wkładał mnóstwo wysiłku w rozwój dzieł salezjańskich na ziemi japońskiej. Odnosił także sukcesy jako muzyk i kompozytor, koncertując w całym kraju. Został pierwszym salezjańskim inspektorem w Japonii. Salezjanie rozpoczęli tu pracę w duchu księdza Bosko w prowincji Miyazaki i Oita. Z jego inicjatywy powstały Oratoria, szkoły.

W grudniu 1942 r. Japończycy zaatakowali Pearl Harbor, dając początek wojnie na Pacyfiku. W tym trudnym czasie ks. Cimatti wykazał się niezwykłą wiarą i ufnością w Bożą opatrzność. Przez cały okres wojny nie opuścił Japonii. Kiedy 6 sierpnia 1945 r. na Hiroszimę spadła bomba atomowa, trzy dni później na Nagasaki wydarzenia te przyczyniły się ostatecznie do klęski Cesarstwa Japonii.

Po zakończeniu wojny, kiedy kraj dźwigał się ze zniszczeń wojennych Salezjanie z wielkim zaangażowaniem poświęcili się sprawie wychowania ludzi młodych. Ks. Cimati był jednym z nich.

W roku 1949 ks. Cimatii skończył kadencję na stanowisku inspektora i rozpoczął posługę w domu formacyjnym na przedmieściach Tokio.

Swoje ostatnie lata życia spędził sparaliżowany w łóżku. Zmarł w opinii świętości 6 października 1965 r. Nazywano go „japońskim ks. Bosko”.

Kilka lat później rozpoczął się jego proces beatyfikacyjny.

 

(opr. w oparciu o – www.donbosko.pl – ks. Jarosław Wąsowicz – Rodzina salezjańska. Sługa Boży ks. Wincenty Cimatti/2008)