Czcigodna Teresa Valsè Pantellini

Córka Maryi Wspomożycielki

Data urodzenia: 10 października 1878
Data śmierci: 3 września 1907

Ogłoszona Czcigodną: 12 lipca 1982

Urodziła się w Mediolanie 10 października 1878 roku, w cztery dni później został ochrzczona. Jej rodzice to Józef i Józefina Viglini. Miała trójkę rodzeństwa.

Podobnie jak ojciec, odznaczała się szczególną pobożnością. Pomimo dobrobytu i wygód, bo ojciec prowadził hotele w Kairze i Aleksandrii, potrafiła zawsze zauważyć najuboższych.

W 12 roku życia została umieszczona w Konserwatorium florenckim. To było powodem, że nie mogła być obecna przy śmierci ukochanego Ojca.

29 marca 1891 roku przystąpiła do I Komunii św., podczas której otrzymała od Jezusa Eucharystycznego łaskę „porwania duchowego”.

Po trzech latach Teresa świecką uczelnię zamieniła na klasztorny zakład Najświętszego Serca Jezusowego we Florencji, gdzie nie tylko mogła uczyć się dalej muzyki i haftu, ale także doskonalić swe życie wewnętrzne.

W 1897 roku musiała przerwać naukę z powodu silnych bólów głowy i powrócić pod opiekę matki, która przeniosła się do Rzymu i zamieszkała w salezjańskiej parafii pod wezwaniem Najświętszego Serca Jezusowego.

Kierowana duchowo przez Salezjanina, ks. Bedeschi, coraz bardziej utwierdzała się co do swojego zakonnego powołania.

Z decyzją zwlekała więc aż do śmierci matki i dopiero pod koniec 1900 roku wyjawiła bratu swój zamiar wstąpienia do ubogiego, początkującego Instytutu Córek Maryi Wspomożycielki zajmującego się opuszczonymi dziećmi.

2 lutego 1901 roku rozpoczęła postulat, a już 29 września otrzymała habit i po odbytym nowicjacie 3 sierpnia 1903 roku w Nizza Monferrato złożyła śluby. Zaraz potem wróciła do Rzymu przeznaczona do domu w dzielnicy Trastevere, gdzie uboga pośród ubogich zajmowała się zwykłymi pracami wychowawczymi niemal do samej śmierci.

Teresa miała duszę wrażliwą na piękno, zdolności muzyczne i malarskie wcale nieprzeciętne, ale w swej pokorze nie szczyciła się nimi, używała ich tylko wedle potrzeb apostolskich. Była obrazem tego, co głosił ks. Bosko: „Miłość, pokora i czystość to trzy królowe zawsze chodzące razem: żadna nie może istnieć bez drugich”. Czyń wszystko dla Boga, niczego nie oczekując od stworzeń, a przykrości staraj się nie czynić nikomu – często powtarzała.

Zmarła w Turynie 3 września 1907 roku.

(opr. w oparciu o –  „Salezjańska rodzina świętych” – ks. Andrzej Świda, str.159-160)