Czcigodna Małgorzata Occhiena Bosko

Matka świętego Jana Bosko

Data urodzenia: 1 kwietnia 1788
Data śmierci: 25 listopada 1856

Ogłoszona Czcigodną: 23 października 2006

Urodziła się wielodzietnej rodzinie 1 kwietnia 1788 roku w Caprioglio we Włoszech, jak szóste z dziesięciorga dzieci. Jej rodzice byli rolnikami i bardzo gorliwymi chrześcijanami W tym samym dniu została ochrzczona.

W roku 1812 poślubiła Franciszka Bosko, który był wdowcem, który miał trzyletniego syna, Antoniego. Rok po ślubie przyszedł na świat Józef, a w 1815 roku urodził się Janek.

Rodzina Bosko przenosi się do Becchi, malutkiej osady na pagórkach Piemontu, około 30 km od Turynu. W roku 1817 mąż Małgorzaty, Franciszek umarł na zapalenie płuc.

Pomimo wielu trudności związanych z codziennym życiem Małgorzata była zawsze kobietą wielkiej wiary. Bóg był zawsze pierwszym i ostatecznym punktem odniesienia.

Od samej młodości Małgorzata bardzo dużo i chętnie pracowała. Ciągłe zajęcia domowe nie pozwalały, aby mogła się uczyć. Posiadła jednak wielką życiową mądrość. Była mądrą wychowawczynią, wiedziała, jak połączyć w wychowaniu element macierzyństwa i ojcostwa, dobroci i konsekwencji, ciągłej obecności i zaufania, ducha rodzinnego i dialogu. Wychowała synów w duchu miłości bezinteresownej, cierpliwej i wymagającej. Posługiwała się naturalnymi metodami, ale jednocześnie nieustannie zwracała się o pomoc do Boga. Trzej chłopcy, o bardzo różnych temperamentach, byli wychowani wg tych samych zasad, do każdego stosowała inne metody. Uczyła ich katechizmu i sama przygotowała do I Komunii świętej.

Kiedy w roku 1846 ks. Bosko, już jako kapłan zachorował bardzo ciężko, Małgorzata przybyła do niego do Turynu. Odkryła wówczas, ile dobra jej syn czyni opuszczonym chłopcom. Na jego prośbę, aby pozostała z nim na stałe, odpowiedziała: „Jeśli wierzysz, że to jest wola Boża, to jestem gotowa pozostać”.

Obecność Mamy Małgorzaty przekształca Oratorium w rodzinę. Przez dziesięć lat jej życie było połączone z życiem syna. Uczestniczy jednocześnie w rodzeniu się dzieła salezjańskiego. Była pierwszą współpracownicą ks. Bosko – cerowała ubrania, gotowała, stała się prawdziwą matką dla chłopców. Wprowadziła element macierzyński do systemu wychowawczego stosowanego przez ks. Bosko. Jest nieświadomą „współzałożycielką” Rodziny Salezjańskiej.

Odeszła po nagrodę wieczną do Pana w Turynie 25 listopada 1856 r w wieku 68 lat. Na cmentarz odprowadziły ją rzesze chłopców, którzy opłakiwali jej odejście, jak odejście własnej matki. Kolejne pokolenia salezjanów nazywają ją familiarnie Mamą lub Matusią Małgorzatą.

Umarła w opinii świętości. Jej proces beatyfikacyjny rozpoczął się w 1995 roku.

Ogłoszona Czcigodną Służebnicą Bożą 23 października 2006 roku.