Czcigodny Józef Vandor

Data urodzenia: 29 października 1909
Data śmierci: 8 października 1979

Ogłoszony Czcigodnym: 20 stycznia 2017

Urodził się na Węgrzech w Derog 29.10.1909 roku. Jego rodzicami byli: Sebastian Wech i Maria Puchner.

Przyjmując obywatelstwo kubańskie zmienił nazwisko z Wech na Vandor. Rozpoczął naukę u Franciszkanów. Odpowiadając na Boże wezwanie, w latach 1927-28 odbył nowicjat w Zgromadzeniu Salezjańskim w Szentkeres. Śluby wieczyste jako syn księdza Bosko złożył 13 sierpnia 1932. Studiował teologię w Italii, w Turynie, przyjął święcenia kapłańskie 5 lipca 1936 w Bazylice Maryi Wspomożycielki.

W tym samum roku (1936) został posłany na Kubę, do Guanabacoa, gdzie pozostał do 1940, jako radca szkolny oraz odpowiedzialny za animację duchową.

W 1940 został dyrektorem Szkoły Rolniczej w Moca w Republice Dominikany. Ze względów politycznych szkoła została skonfiskowana za rządów prezydenta Trujillo, i ksiądz Vandor powrócił do Guanabacoa na Kubę. Blisko parafii Versalles – Matanzas został otwarty nowy dom i w 1943 ksiądz Vandor został Mistrzem nowicjuszy. W 1946 nowicjat został czasowo zamknięty i ks. Vandor przeszedł jako administrator do Kolegium Sztuk i Rzemiosł w Camaguey.

W 1948 został spowiednikiem wspólnoty Santiago de Cuba, a w 1951 spowiednikiem i kapelanem Nowicjatu Córek Maryi Wspomożycielki w Peñalver – Habana.

Od 9 grudnia 1954 w Santa Clara, został odpowiedzialnym za kościół del Carmen, dotychczas prowadzony przez Pasjonistów, oraz odpowiedzialnym za budowę szkoły Sztuk i Rzemiosł, fundowanej przez Eutimio Falla Bonet z Villa Clara. Nie mając gdzie położyć głowy, udawał się na noc do Kapucynów, w dzień troszczyła się o niego Ofelia Barrero. Tu nadzorował remonty domu parafialnego kościoła del Carmen i kierował budową domu salezjańskiego “Rosa Pérez Velazquez”. Razem z otwarciem szkoły ks. Vandor został jej dyrektorem do 1961, roku w którym wszystkie instytucje szkolne zostały przejęte przez Ministerstwo Edukacji.

Został mianowany rektorem kościoła del Carmen, a w 1965 roku, gdy kościół uzyskał rangę parafii był jej pierwszym proboszczem.

Kim był ks. Vandor?

Biskup napisał: „Wraz ze śmiercią ks. Vandora, Zgromadzenie Salezjańskie straciło syna, Diecezja wzorowego kapłana, wierni kochającego ojca, i – możemy dodać – Villa Clara honorowego obywatela, który identyfikował się z potrzebami wychowawczymi miasta.

Dziennikarz Antonio Diaz Vazquez napisał o nim: „Lampa, która płonie i świeci” oraz „Jedno z najbardziej kochających serc, delikatny i szlachetny z pośród kapłanów Villa Klara”, podobny do św. Franciszka Salezego ze względu na cierpliwą łagodność, roztropne poświęcenie, oświeconą mądrość w kierowaniu duszami; oraz do św. Jana Bosko w dynamizmie apostolskim, miłości do biednej młodzieży, duchu wiary, pogodnej radości i serdecznych manierach. Wyróżniał się charyzmatem wychowawczym: „Uczyć może ktokolwiek, wychowywać tylko ten, kto jest Żywą Ewangelią”, ks. Vandor był autentycznym mistrzem wychowywania.

Liczne osoby, które przychodziły do niego, dorośli i młodzież darzyli go wielkim szacunkiem i czcią. Gdy umarł mówiono: „Umarł Święty”.  Po jego śmierci wszyscy powtarzali: „sekret” wielkiej miłości, jaką darzono ks. Vandora znajduje się w jego DOBROCI, w jego nadzwyczajnej SŁODYCZY i w jego zachwycającej ŻYCZLIWOŚCI.

Ks. Józef Vandor wśród wielu rad miał m.in. taką: „Usunąć z umysłu przeszłość z jej porażkami. Życie zaczyna się dzisiaj. Żyć dzisiaj tak, jakby to był jeden jedyny dzień w naszym życiu. Rano postanowić czuwać nad jakąś wadą, i rozwijać cnotę, która nas kosztuje. Wieczorem weryfikować, co pozytywnego nam się udało”.

Zmarł 8 października 1979 w Santa Clara na Kubie.

(…) dochodzenie diecezjalne, pod kierunkiem kurii biskupiej w Santa Clara, na Kubie, było prowadzone od 8 października 2003 r. do 10 sierpnia 2008 r., a jego rezultaty przyjęła Kongregacja ds. Kanonizacyjnych dekretem z dnia 11 marca 2011 r. Po przygotowaniu Positio i dyskusji dotyczącej heroiczności cnót sługi Bożego, którą zakłada procedura, wydano pozytywną opinię, co zostało potwierdzone zarówno w czasie specjalnego zgromadzenia teologów Kongregacji w dniu 18 lutego 2016 roku, jak i sesji zwyczajnej biskupów i kardynałów w dniu 17 stycznia 2017 roku.

W dniu 20 stycznia 2017 roku papież Franciszek przyjął na audiencji kard. Angelo Amato, salezjanina, prefekta Kongregacji ds. Kanonizacyjnych, w czasie której Ojciec Święty upoważnił Kongregację do promulgacji dekretów dotyczących heroiczności cnót sług Bożych: Francesco Convertiniego i José Vecha Vandora, kapłanów z Towarzystwa św. Franciszka Salezego.

Ogłoszenie kogoś czcigodnym sługą Bożym przez Kościół oznacza, iż ten w heroiczny sposób praktykował cnoty teologalne: wiary, nadziei i miłości zarówno względem Boga jak i bliźniego, a także cnoty kardynalne roztropności, sprawiedliwości, wstrzemięźliwości i męstwa oraz cnoty z nimi złączone.

(opr. w oparciu o – http://www.infoans.org/pl/?option=com_k2&view=item&id=2523)