Sługa Boży ks. Constatntino Vendrame

Data urodzenia: 27 sierpnia 1893
Data śmierci: 30 stycznia 1957

Rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego
na szczeblu diecezjalnym: 9 sierpnia 2006

Urodził się 27 sierpnia 1893 roku w San Martino di Colle Umberto (Treviso).Rodzice, Pietro i Elena Fiori, już od najmłodszych lat uczyli go miłości nie tylko do pracy i poświęcenia, ale przede wszystkim do Boga. Jako dziecko Costantino wyróżniał się nadzwyczajną inteligencją i dobrocią.

W roku 1913 wstąpił do salezjańskiego nowicjatu w Ivrea. Po nowicjacie odbył obowiązkowa służbę wojskową. W marcu 1929 roku przyjął święcenia kapłańskie. W tym samym roku w Bazylice Maryi Wspomożycielki Wiernych w Turynie otrzymał Krzyż Misyjny.

Jego placówką misyjną były Indie. Miał wówczas 31 lat. Język lokalny opanował bardzo szybko, co pozwoliło mu nawiązywać szybko kontakty z miejscową ludnością, a następstwem tego był niesamowity wzrost chrztów.

Udawał się od wioski do wioski, od domu do domu, gdzie przebywali biedni i chorzy, by im pomagać, rozmawiać z nimi, słuchać ich opowieści. Stał się jednym z nich, przyjacielem. Mówił im o Chrystusie. Spotykał się tam ze wszystkimi, a zwłaszcza z dziećmi i młodzieżą. Do swojej pracy apostolskiej wykorzystywał media–wyświetlał filmy o życiu Jezusa. To sprawiało, że wzrastała liczba ochrzczonych.

Ks. Constatntino otwierał Oratoria świąteczne, w których gromadziły się setki dzieci i młodzieży, którzy potem stawali się jego pomocnikami w zanoszeniu Chrystusa do swoich rodzin i znajomych. Założył grupę kobiet „Apostołki Khasi”, które miały za zadanie zająć się katechizacją dzieci ubogich. Mówił o Chrystusie w wielu wspólnotach zarówno do Hindusów jak i do Muzułmanów i Metodystów.

Był człowiekiem rozmiłowanym w modlitwie, pełnym pokory, poświęcenia i zapomnienia o sobie. Szerzył nabożeństwo do Najświętszego Serca Jezusowego czego wyrazem było wybudowanie dwóch sanktuariów poświęconych sercu jezusowemu: w Malawai i w Wahiajer.

Żywił też wielkie nabożeństwo i miłość do Maryi Wspomożycielki. Założył „Legion Maryi”. Celem funkcjonowania tej grupy był pomoc oraz modlitwa się za biednych i ubogich.

Pod koniec życia jego organizm był bardzo wyczerpany. Zmarł w opinii świętości 30 stycznia 1957 roku w szpitalu w Dibrugarh – Indie.