Błogosławiona Maria Romero Meneses

Córka Maryi Wspomożycielki

Data urodzenia: 13 stycznia 1902
Data śmierci: 7 lipca 1977

Data beatyfikacji: 14 kwietnia 2002

Wspomnienie liturgiczne: 7 lipca

Urodziła się 13 stycznia 1902 roku w Granadzie w Nikaragui. Pochodziła z wielodzietnej rodziny. Jej rodzicami byli Félix Romero Arana i Ana Meneses Blandón. Ojciec był państwowym urzędnikiem, m.in. ministrem finansów w rządzie José Santos Zelaya.

Maria Romero w wieku 12 lat zachorowała na gorączkę reumatyczną  i jej wyzdrowienie było uważane za cud.

W domu Maria nauczyła się miłości do potrzebujących. Rodzice starali się zapewnić swoim dzieciom dostatnie życie i dobre wykształcenie. Liczyli na to, że córka wybierze drogę kariery. Ona jednak odkryła w sobie powołanie do życia zakonnego i w 1923 roku wstąpiła do Zgromadzenia Córek Maryi Wspomożycielki, popularnie zwanych Salezjankami. Po odbyciu nowicjatu złożyła czasowe śluby zakonne w San Salwador, a profesję wieczystą w Nikaragui.

Pierwszą placówką, na której przyszło jej pracować, była szkoła żeńska w San Jose, w Kostaryce. Maria łączyła pracę wychowawczą w szkole z działalnością charytatywną. Idąc za przykładem św. Jana Bosko, zajmowała się biednymi i opuszczonymi dziewczętami w mieście i w okolicznych wioskach. Gromadziła je w Oratorium, a do pomocy angażowała uczennice. Grupę tych pomocnic nazwała „Małymi Misjonarkami„. Praca przynosiła wspaniałe owoce.

Wkrótce Maria zrezygnowała z posady nauczycielki i poświęciła się katechizowaniu dzieci i dorosłych oraz opiece nad potrzebującymi. Założyła specjalną wioskę dla najuboższych rodzin. Siłę do pracy charytatywnej czerpała z nabożeństwa do Najświętszego Sakramentu i do Matki Bożej Wspomożycielki Wiernych.

Dzięki jej staraniom w centrum San Jose został zbudowany kościół poświęcony Najświętszej Maryi Pannie. Z czasem powstało 36 Oratoriów, w których zbierały się dziewczęta, dzieląc się z siostrami troskami i marzeniami. Pod kierunkiem s. Marii uczyły się katechizmu i otrzymywały pomoc materialną.

W 1955 roku około sto rodzin otrzymywało regularnie pomoc, a ponad pięć tysięcy dzieci uczęszczało na katechezę. Widząc tłumy chorych i cierpiących, Maria poprosiła Matkę Bożą o łaskę cudownej wody: Daj mi tę łaskę i uzdrów chorych biedaków także i tą wodą. Jest zbyt daleko, by pielgrzymować do Lourdes. Chorych na to nie stać. Wtedy zaczęły się dokonywać cudowne uzdrowienia. Woda z kranu w jej domu cudownie leczyła potrzebujących. Biedacy przychodzili do s. Marii po „wodę Madonny”.

Zmarła na zawał serca 7 lipca 1977 roku w Nikaragui. Rząd Kostaryki ogłosił ją Honorową Obywatelką swego kraju, a rada miasta San Jose jej imieniem nazwała jedną z ulic. Nazywana Jest Apostołką Kostaryki.

W dniu 14 kwietnia 2002 roku została zaliczona do grona błogosławionych przez papieża Jana Pawła II.
Wspomnienie liturgiczne – 7 lipca.

(opr. w oparciu o – www.opoka.org.pl-Bł.Maria Romero Meneses)