Błogosławiona Euzebia Palomino Yenes
Córka Maryi Wspomożycielki
Data urodzenia: 15 grudnia 1899
Data śmierci: 10 lutego 1935
Data beatyfikacji: 25 kwietnia 2004
Wspomnienie liturgiczne: 9 lutego
Urodziła si ę 15 grudnia 1899 roku w Cantalpino w Hiszpanii w ubogiej, głęboko wierzącej rodzinie. Jej ojciec był robotnikiem sezonowym w okolicznych posiadłościach ziemskich. Nieraz, kiedy przychodziła zima i kończyły się zapasy żywności, musiała żebrać z ojcem o jedzenie dla rodziny.
W wieku 12 lat udała się wraz ze starszą siostrą do Salamanki, gdzie zaczęła pracować u zamożnej rodziny jako pomoc domowa. W niedzielne popołudnia uczęszczała do Oratorium prowadzonego przez Zgromadzenie Córek Maryi Wspomożycielki. Gdy siostry poznały ją lepiej, zaproponowały jej pracę w domu zakonnym. Euzebia chętnie wykonywała wszystkie powierzone jej prace i wkrótce postanowiła poświęcić się wyłącznie służbie Bogu.
5 sierpnia 1922 r. rozpoczęła nowicjat. Po dwóch latach formacji złożyła śluby zakonne i została skierowana do domu w Valverde del Camino. Do jej obowiązków należała praca w kuchni, na furcie i w ogrodzie oraz opieka nad małymi dziećmi w Oratorium.
Głównym rysem jej życia duchowego było nabożeństwo do Najświętszej Maryi Panny, ukształtowane przez lekturę pism św. Ludwika Marii Grigniona de Montfort.
Kiedy na początku lat 30 w Hiszpanii zaczęły narastać napięcia społeczne, s. Euzebia przewidziała wybuch wojny domowej i prześladowania Kościoła.
Aby ratować ojczyznę i wolność religijną, złożyła Bogu w ofierze swoje życie. Rozpoczął się dla niej wówczas okres wielkich cierpień cielesnych i zmagań duchowych. Bardzo poważnie zapadła na zdrowiu, a lekarze nie potrafili rozpoznać choroby, która wyniszczała jej organizm.
Powodem jej największych cierpień były «wizje krwi», czyli okrucieństw zbliżającej się wojny i prześladowań. Wszystkich wzywała do modlitwy za Kastylię, a swej przełożonej, s. Carmen Moreno Benítez, przepowiedziała męczeńską śmierć.
Zmarła w opinii świętości w nocy z 9 na 10 lutego 1935 r. w Valverde del Camino.
Beatyfikowana przez Jana Pawła II – 25 kwietnia 2004 roku w Rzymie.
(opr. w oparciu o – www.opoka.org.pl – s. Euzebia Palomino))