Święty Artemide Zatti

Koadiutor salezjański

Data urodzenia: 12 października 1880
Data śmierci: 15 marca 1951

Data beatyfikacji: 14 kwietnia 2002
Data kanonizacji: 9 października 2022

Wspomnienie liturgiczne: 15 marca

 Artemide urodził się 12 października 1880 roku we Włoszech. Jego rodzicami byli Luigi i Albina z domu Vecchi. Oboje byli rolnikami. Od dziecka przyzwyczajony był do poświęcenia i wysiłku fizycznego.

W 1897 roku wraz z rodziną – za przykładem wielu innych rodaków – wyemigrował do Argentyny. W Bahía Blanca – gdzie się zatrzymali ze względu na wuja, który tam mieszkał od dłuższego czasu – parafię prowadzili Salezjanie. Artemide zaprzyjaźnił się z proboszczem i z nim spędzał każdą wolną chwilę od pracy. Pod wpływem biografii Księdza Bosko zaczął stawiać sobie pytanie: a gdybym został księdzem, by całe życie poświęcić bliźniemu?

Do Aspirantatu w Bernal, niedaleko Buenos Aires, 19-letni Artemide udał się w towarzystwie mamy. Artemides okazał się młodzieńcem niezwykłej pracowitości i praktyczności. Sprawą najtrudniejszą były zaległości w nauce. W Aspirantacie musiał ponadto zacząć się uczyć łaciny. O jego poziomie wykształcenia z tego okresu świadczą najlepiej listy, które pisał do domu: część po hiszpańsku, część po włosku, ale w dialekcie, wtrącając niekiedy jakieś słowo po łacinie. Zawsze z mnóstwem błędów. Widać było jak wysiłek umysłowy i fizyczny nadwyrężał jego zdrowie.

W tym czasie powierzono mu opiekę nad księdzem chorym na gruźlicę, który jednak zmarł w 1902 roku. Dzień, w którym koledzy Artemide otrzymywali sutannę, on leżał w łóżku trawiony silną gorączką. Potem również zachorował na gruźlicę, skierowano go do szpitala misyjnego w Viedma.  W czasie choroby prosił Maryję Wspomożycielkę o cud uzdrowienia i przyrzekł, że kiedy wyzdrowieje całe swoje życie poświęci posłudze ludziom dotkniętym chorobą. Trzy lata później zmarł ks. Evasio Garrone i Artemide znalazł się w konieczności przejęcia na swe barki odpowiedzialności za aptekę i szpital.

Wkrótce w 1908 roku złożył śluby zakonne jako koadiutor, opiekował się z chorymi. Zawsze darzony był szacunkiem przez innych. Był nie tylko bardzo dobrym dyrektorem, ale też głęboko wierzącym chrześcijaninem.

W 1913 roku uzyskał dyplom z farmacji. Ze względu na kiepski stan budynku szpitalnego, zadecydowano o budowie nowego szpitala. Mimo trudności finansowych, szpital powstał w przeciągu kilku miesięcy. Nie duży, ale dający poczucie bezpieczeństwa. W 1922 roku zostały dobudowane nowe sale, a w 1933 skrzydło mieszczące oddział dla kobiet.

Codzienny rytm salezjańskiego życia p. Artemide Zatti był wymagający. Na uwagę zasługuje jego obecność we wspólnocie zakonnej. Mimo obowiązków wynikających z pracy w szpitalu, codziennych odwiedzin chorych poza szpitalem, pracy w aptece, kontaktów z urzędami i dobrodziejami zawsze był obecny ze współbraćmi na modlitwie i na posiłkach.

W 1950 roku spadł ze schodów i po kilku miesiącach lekarze odkryli, że ma raka. Zmarł w opinii świętości 15 marca 1951 roku. Uważany przez bardzo wielu za świętego, był kochany przez wszystkich. Został pochowany w kaplicy Salezjanów w Viedma.

Beatyfikował go papież Jan Paweł II  w dniu  14 kwietnia 2002 roku.
Kanonizował go papież Franciszek 9 października 2022 roku.

(opr. w oparciu o – janbosko.esalezjanie.pl – Kompendium księdza Bosko)