Sługa Boży Antonino Baglieri

Współpracownik salezjański

Data urodzenia: 1 marca 1951
Data śmierci: 2 marca 2007

Proces beatyfikacyjny na szczeblu diecezjalnym
rozpoczął się: 3 marca 2012

Urodził się w 1 maja 1951 roku w Modica. Po ukończeniu szkoły podstawowej tak jak wielu jego kolegów pracował jako murarz.

6 maja 1968 roku mając 17 lat spadł z rusztowania z wysokości 17 m i został całkowicie sparaliżowany. Od tej pory jego życie stało się pasmem cierpień. Przebywał w różnych szpitalach, ale nie było poprawy. Trwało to 10 lat. Nie wychodził z domu, żył w wielkiej samotności i rozpaczy.

Nie mógł pogodzić się z cierpieniem do momentu, kiedy grupa Odnowy w Duchu Świętym modliła sią nad nim. Po modlitwie w jego życiu nastąpiła metanoja-przemiana. Powiedział Bogu „tak” w przyjęciu cierpienia, z którym do tej pory nie mógł się pogodzić. Czytał intensywnie Biblię, rozważał i w ten sposób pogłębia swoją wiarę.

W tym trudnym dla siebie momencie odnalazł sens swojego cierpienia: pomagał dzieciom z otoczenia w nauce, odrabianiu prac domowych. Przy pomocy ust pisał wiele listów do różnych ludzi na świecie. Przy pomocy specjalnego pręta dzwonił do tych, którzy potrzebowali jego pomocy.

Dwadzieścia lat po wypadku Nino wstąpił do rodziny Salezjańskiej jako współpracownik, a 31 sierpnia 2014 roku złożył śluby wieczyste, jako Ochotnik ks. Bosko.

19 stycznia 2017 roku w Rzymie wziął udział w Dniach Duchowości Rodziny salezjańskiej. Występując publicznie dał świadectwo głębokiej wiary i zgodzenia się z wolą Boga, kiedy ona jest bardzo trudna. Swoim cierpieniem wspierał wszystkie dzieła salezjańskie.

2 marca 2007 roku o godz. 8:00 po wielu latach cierpienia Antonino Baglieri odszedł do wieczności. Na jego prośbę został ubrany w kombinezon roboczy i trampki, aby jak najszybciej dobiec do Boga.

Kardynał Angelo Comastri – Wikariusz Generalny Jego Świątobliwości Ojca św. w Watykanie powiedział o nim: „Nino jest niestrudzonym apostołem dobroci, który wielu młodych przyciąga do Boga (…) To życie, które mówi.”

4 marca w Modica odbył się „Festiwal Młodzieży 2012” po hasłem: Biegnę po świętość jak Nino – sportowiec Boga. W Festiwalu wzięło udział około trzech tysięcy młodych.

8 kwietnia 2007 została opublikowana książka pt. „W cieniu krzyża”, a 2 marca 2008 roku kolejna książka „ Na skrzydłach krzyża”.

3 marca 2012 roku w katedrze św. Mikołaja w Noto w obecności biskupa Antonio Staglianó i Przełożonego Generalnego Salezjanów ks. Pascual Chávez Villanueva rozpoczął się proces, który w przyszłości ma doprowadzić do beatyfikacji i kanonizacji Antonio Baglieri.

Nino jest on nazywany Bożym Atletą – przykładem wielkiej duchowej walki, która zmagając się z ograniczeniami sparaliżowanego ciała dochodzi do zwycięstwa – spotkania Boga twarzą w twarz.

 DZIĘKUJĘ, CI PANIE…..

 Dziękuję, Panie, za wszystko, co dla mnie uczyniłeś. 

Zamieniłeś mój lament w radość,

byłem zdesperowany, a dałeś mi pokój,

byłem sam, a dałeś mi wielu przyjaciół,

bardzo Cię obraziłem, a Ty obdarzyłeś mnie Twoim przebaczeniem.

 Byłem smutny i napełniłeś mnie radością,

byłem biedny i wzbogaciłeś mnie Twoją miłością,

nie mogłem dalej pracować,

a dałeś mi pracować w Twojej winnicy.

Dałeś mi dar pisania za pomocą moich warg,

abym świadczył o Tobie całemu światu.

 Moje nogi się nie poruszają,

a mimo to sprawiasz, że kroczę po całym świecie.

Wszystko jest Twoim darem, o Panie,

uwielbiam Cię i dziękuję Ci za wszystko, co mi dajesz.

 Najbardziej Ci dziękuję za to, że mnie kochasz, o Panie.