Czcigodny Attilio Giordani

Współpracownik salezjański

Data urodzenia: 3 lutego 1913
Data śmierci: 18 grudnia 1972

Ogłoszony Czcigodnym: 9 października 2013

Urodził się 3 lutego 1913 roku w Mediolanie. Był synem kolejarza.

Księdza Bosko poznał w salezjańskim oratorium w Mediolanie. Pogodny animator i katecheta. Kochał Boga z całego serca i szukał siły duchowej w sakramentach, modlitwie i kierownictwie duchowym.

Przez ponad 10 lat pełnił służbę wojskową, także w latach II wojny światowej (1934-1945). Apostolsko świadczył o wierze wśród kolegów z wojska, a także po wojnie.

Przez wiele lat był sumiennym katechetą. Odznaczał się inteligencją, prostotą i wielkim optymizmem. Dawał nadzieję wielu młodym ludziom, którzy dźwigali na sobie skutki wojny. Starał się na nowo przywrócić im nadzieję. Założył „Krucjatę Dobroci”, która rozprzestrzeniła się po całej Italii.

Pracował w przemyśle Pirelli w Mediolanie, gdzie nie tylko dzielił się z innymi radością i dobrym humorem, ale dawał przykład głębokiego ukochania Boga i poczucia obowiązku.

Ożenił się z Noemi Davanzo, której był wierny do końca życia. Mieli trójkę dzieci, które w wieku dorosłym wyjechały do Brazylii na placówkę misyjną, jako wolontariusze. Attilio i żona udali się z nimi. Na misjach także kontynuował swoje zaangażowanie wychowawcy i ewangelizatora.

Jako mąż i ojciec była dla otoczenia człowiekiem o wielkim duchu; narzucał sobie surowy tryb życia i ewangeliczne ubóstwo, aby pomóc potrzebującym, których było bardzo wielu. Codziennie był wierny medytacji, Eucharystii i różańcowi.

Zmarł 18 grudnia 1972 roku na atak serca w Campo Crande w Brazylii.

Jego prochy zostały sprowadzone do Włoch i spoczywają w kościele Św. Ambrożego w Mediolanie.

11 października 2013 roku, Ojciec Święty Franciszek upoważnił Kongregację ds. Kanonizacyjnych do promulgowania Dekretu dotyczącego heroiczności cnót Sługi Bożego Attilio Luciano Giordaniego, osoby świeckiej, ojca rodziny, Salezjanina Współpracownika.

(opr. w oparciu o – http://www.salesianmissions.org/)