Błogosławiony Alojzy Variara

Data urodzenia: 15 stycznia 1875
Data śmierci: 1 lutego 1923

Data beatyfikacji: 14 kwietnia 2002

Wspomnienie liturgiczne: 15 stycznia

Urodził się 15 stycznia 1875 w Viarigi (Asti), Włochy. Był apostołem wśród trędowatych w Kolumbii.

Gdy miał 12 lat, wstąpił do oratorium Salezjańskiego w Turynie i miał zaszczyt spotkać nie jeden raz św. Jana Bosko. Było to na krótko przed śmiercią Świętego. Spotkania to wywarło wielki wpływ na życie Luigiego i zmieniło je.

W 1891 roku wstąpił do nowicjatu i wkrótce potem złożył profesję zakonną na ręce Michała Rua, pierwszego następcy księdza Bosko.

Po ukończeniu nowicjatu na studiach z filozofii na Valsalice Luigi spotkał Fr Michele Unia – Salezjańskiego Apostoła trędowatych Kolumbii, który opowiedział mu o swojej misji. Ta rozmowa z misjonarzem wywarły na nim wielkie wrażenie i przeżycie, co spowodowało, że w 1894 roku wyjechał do Kolumbii na misje do trędowatych. Dzielił się z tamtejsza ludnością wszystkim, nawet pasją do muzyki. Po śmierci Fr Unia objął kolonie dla trędowatych.

Trzy lata przed jego święceniami kapłańskimi, które miał w 1898, okazały się być czasem jego duchowego wzrostu i dojrzewania dla innych.

Po święceniach sprawował swe obowiązki jako kapłan w kolonii trędowatych oraz podjął się odpowiedzialności za parafię, często spędzając cztery lub pięć godzin dziennie w konfesjonale.

Od pierwszego roku kapłaństwa Luigi czuł potrzebę otwarcia leprozorium dla młodych pacjentów. Był to projekt, który odzwierciedlał jego poprzednika, Fr Unia.

Zakres pracy i obowiązków obejmował edukację dzieci w wierze, nauki czytania i pisania oraz umiejętności prac ręcznych; uczył przygotowania do dorosłego życia. W 1905 został otwarty „Michele Unia Youth Hostel”.

7 maja 1905 założył Zgromadzenie Córki Najświętszego Serca Jezusa i Maryi, w celu zapewnienia opieki dla mieszkańców hostelu. Naszym celem twierdził jest (…) opiekować się pacjentami leprozorium w hostelu i służenie Bogu przez oddanie siebie jako ofiara.

Zgromadzenie powstało również z zamiarem oferując trędowatym kobietom możliwość życia konsekrowanego oddanego Bogu. Jeśli jest to dzieło Boga, będzie trwać – mówił Luigi Variara. Córki Najświętszych Serc są pierwszym zgromadzeniem zakonnym założonym przez Salezjanina i należą do rodziny salezjańskiej. W duchu św. Jana Bosko prowadzą swoją misję wśród potrzebujących dzieci, młodzieży oraz chorych. Zgromadzenie czerpie również moc z dziedzictwa duchowego swojego założyciela salezjanina bł. Luigiego Variara. Zgodnie z nim instytut ma być znakiem i narzędziem realizacji Królestwa Bożego, które samo żyje miłością i obdarza nią innych. Siostry czują się powołane do naśladowania Chrystusa w Tajemnicy Paschalnej, żyjąc we wspólnocie ślubami czystości, ubóstwa i posłuszeństwa.

Tym, co wyróżnia zgromadzenie spośród innych salezjańskich wspólnot jest troska o to, by ból przeżywany przez swoich podopiecznych, przekształcić w radość i nadzieję. Dlatego w odkupieńczej Męce i Zmartwychwstaniu Chrystusa siostry starają się ukazać światu chrześcijański sens cierpienia, a przez to pomóc tym, którym służą, odkryć w sobie godność dzieci Bożych. Duch zgromadzenia cechuje się więc radością i optymizmem.

Zgromadzenie jest aktualnie w Kolumbii, Ekwadorze, Wenezueli, Boliwii, Brazylii, Meksyku, Hiszpanii, Italii, Dominikanie, Gwinei Równikowej i pracuje, poświęca się całkowicie w służbie ubogim i chorym

Ks. Luigi Variara zmarł 1 lutego 1923 w Cucuta, Kolumbia.

(opr. w oparciu o – www.opoka.org.pl- Bł. Alojzy Variara)