Uroczystości Jubileuszowe: 150-lecie powstania Zgromadzenia i 100-lecie obecności FMA w Polsce

„Dziękuję wszystkim gościom, którzy przybyli, aby wspólnie świętować: Arcybiskupowi Łódzkiemu, Inspektorom SDB z Polski, Wikarii z Inspektorii SLK, Inspektorce CEL, Przedstawicielce AUG, Przełożonej Wizytatorii EEG, Byłym wychowankom FMA, SSCC, Michalitkom i Michalitom (FS), SDB z różnych wspólnot, przedstawicielkom CMW ze wszystkich wspólnot z przedstawicielami wspólnot wychowawczych, młodzieży, chłopcom…

Jesteśmy tu razem, aby dziękować Bogu, który w ogromie swojej miłości chciał nas, jako CMW w Polsce. Posłużył się pokornymi i odważnymi kobietami, które 100 lat temu, wierząc w salezjański projekt wychowawczy i ufając Opatrzności Ojca, powierzyły się Maryi Mistrzyni, Przewodniczce i Wspomożycielce. Z wielką wielkodusznością i odwagą dały impuls charyzmatowi salezjańskiemu, a pozostając wśród ludzi, w pełni współpracowali w realizacji posłannictwa salezjańskiego; stworzyły warunki dla tej owocności, której najdobitniejszym świadectwem jest wasza dzisiejsza obecność tutaj.

Jesteśmy tu razem, aby uczcić dwie ważne rocznice: 100-lecie naszej obecności tutaj i 150-lecie założenia Zgromadzenia Córek Maryi Wspomożycielki, dlatego chcemy uczynić z tego wydarzenia wspaniałą okazję do zatrzymania się nad historią i uznania, że mamy dziedzictwo, za które jesteśmy odpowiedzialni. Aby je zachować, należy je stale odnawiać, tak aby było odpowiedzią na nowe potrzeby edukacyjne.

Wszyscy jesteśmy wezwani do tego, aby być odpowiedzialnymi za zachowanie i rozwój charyzmatu. Każdy z nas jest osobiście odpowiedzialny za jego żywotność. Charyzmat jest darem Ducha świętego dla budowania Kościoła. Ma ona wewnętrzny dynamizm prorocki i wymaga ciągłego nawracania się, aby stopniowo przyoblec się w Jezusa. Jest to warunek “życiodajności” w przekazywaniu charyzmatu, który ogarnia i dociera do wielu rzeczywistości, rozprzestrzeniając się na wszystkie konteksty, na całym świecie, co jest znakiem, że to, co przekazali nam nasi założyciele, zachowuje niezwykłą aktualność. Zapobiegać oznacza posiadać perspektywiczną wizję, która pozwala nam określić najgłębsze potrzeby młodych ludzi na całym świecie, zjawiska i dynamizmy, które poruszają społeczeństwo, tak aby dostrzec aspekty procesu zmian, ale również i wartości prorockie. W kulturze, w której zagrożone są warunki dla rozwoju życia, osoby, rodziny, charyzmat nabiera coraz większego znaczenia. W świecie często podzielonym i ożywionym logiką rywalizacji, w kontakcie z rodzinami naznaczonymi konfliktami i niepokojami, wszyscy możemy być proroczym znakiem, wezwaniem do odpowiedzialności wychowawczej, świadectwem tego projektu komunii, do którego każda osoba jest powołana, wsparciem w chwilach trudności.

Celebrujemy radość z obecności: Maryja jest obecna i idzie z nami, wspierając nas w misji wychowania młodzieży. To wyrażenie księdza Bosko podczas jego ostatniego spotkania z CMW w Nicei w 1885 roku nie dotyczy tylko tego domu, tego miejsca, ale wskazuje na obecność Maryi na naszej ulicy, we wspólnotach, w rodzinach, na waszej pięknej ziemi. Wyrażenie to nie jest tylko abstrakcyjnym zwrotem, ale wskazuje na wizję i pewność zakorzenioną w wierze: to Maryja uczyniła wszystko i czyni to nadal, także dzisiaj, tutaj, jesteśmy tego pewni! Aby żyć pełnią charyzmatu i ożywiać go, potrzebna jest umiejętność patrzenia w przyszłość ze świadomością, że to, co powiedział ksiądz Bosko, jest aktualne także dzisiaj: “Bycie razem w licznym gronie zwiększa radość, dodaje otuchy do znoszenia trudów (…), przekazuje się innym swoją wiedzę, swoje pomysły i w ten sposób jeden uczy się od drugiego. Bycie razem, czyniąc dobro daje nam życie, nie zdając sobie z tego sprawy” (Ksiądz Bosko w MB VII 602).

Jest nas tu wielu, prosimy, za wstawiennictwem księdza Bosko i Matki Mazzarello, abyśmy z pasją dzielili misję wychowawczą i umieli hojnie służyli darami jakie posiadamy w sobie, tworząc sieci kontaktów między sobą oraz z organizacjami i osobami zainteresowanymi wychowaniem i zbawieniem młodzieży. Mając to na uwadze, mamy nadzieję i życzymy sobie, abyśmy mogli kontynuować naszą podróż przez kolejne 100 lat.”

Świętując z radością 150-lecie istnienia Zgromadzenia i 100-lecie obecności Córek Maryi Wspomożycielki – Sióstr Salezjanek – na ziemiach polskich stajemy w postawie pokory wobec Boga i wyśpiewujemy nasz Jubileuszowy Psalm Wdzięczności.

Królowi wieków nieśmiertelnemu, Bogu samemu niewidzialnemu, cześć i chwała na wieki wieków. Amen.

Błogosław, duszo moja, Pana! (Ps 104,35b). Błogosław i dziękuj za każdą Córkę Maryi Wspomożycielki, z Ameryki i Azji, z Afryki i Oceanii, z Australii i Europy, za każdą, która wpisała się w 100-letnią historię salezjańskiej obecności na ziemiach polskich. Błogosław i dziękuj za Przełożone Generalne, poczynając od świętej Marii Dominiki Mazzarello, aż po obecną z nami Matkę Chiarę Cazzuola, jej X Następczynię, które przeniknięte duchem apostolskim Księdza Bosko i Matki Mazzarello przewodzą nam na drogach kreatywnej wierności charyzmatowi salezjańskiemu.

Błogosław, duszo moja, Pana! (Ps 104,35b). Błogosław i dziękuj za Radne Generalne i Wizytatorki jubileuszowego polskiego stulecia, za nasze Siostry Inspektorki, począwszy od Czcigodnej Matki Laury Meozzi i za wszystkie Siostry, które zafascynowane charyzmatem salezjańskim złożyły swoje życie w radosnym darze Bogu i ludziom młodym – w Polsce i poza jej granicami, na wszystkich kontynentach świata.

Królowi wieków nieśmiertelnemu, Bogu samemu niewidzialnemu, cześć i chwała na wieki wieków. Amen.

O Panie, Tyś jest słońcem i tarczą: Ty hojnie darzysz łaskami i chwałą, i nigdy nie odmawiasz dobrodziejstw żyjącym dla Ciebie (por. Ps 84,12). Dlatego błogosław, duszo moja, Pana, za niezliczone łaski, którymi On nas obdarował przez swoich Kapłanów: przez Biskupów diecezji, w których byłyśmy i jesteśmy obecne, przez Kapłanów diecezjalnych i zakonnych różnych charyzmatów, którzy byli przedłużeniem Bożych rąk, a szczególnie przez naszych Braci w charyzmacie Księdza Bosko – przez Salezjanów: Inspektorów, Rekolekcjonistów, Spowiedników, Kierowników Duchowych, Kapelanów, Salezjanów współpracujących z nami w duszpasterstwie i we wszystkich innych obszarach życia… Panie, Boże mój, jak wiele swych cudów uczyniłeś w nas przez swoich kapłanów… w zamiarach Twoich wobec nas nikt Ci nie dorówna (por. Ps 40,6).

Królowi wieków nieśmiertelnemu, Bogu samemu niewidzialnemu, cześć i chwała na wieki wieków. Amen.

Uwielbiajcie ze mną Pana, imię Jego wspólnie wywyższajmy! (Ps 34,4). Uwielbiajcie ze mną Pana za piękno i bogactwo Rodziny Salezjańskiej w Kościele, za wszystkie grupy połączone charyzmatem Księdza Bosko w służbie dzieciom i młodzieży, a szczególnie za Salezjanów/Salezjanki Współpracowników, Byłe Wychowanki i Wychowanków, Ochotniczki Księdza Bosko, Michalitów i Michalitki… za ludzi zarażonych pasją zdobywania dusz dla Boga, ludzi o płonących sercach i szerokim spojrzeniu… Uwielbiajcie ze mną Pana za nasze rodziny naturalne, w których wzrastałyśmy, w których uczyłyśmy się miłować Boga i człowieka, w których rodziło się nasze powołanie, umacniała nasza wiara, rozkwitała nadzieja i szczytne ideały, z których wyszłyśmy pociągnięte przez Niewidzialnego…

Za rodzinny DOM chcę śpiewać Panu i grać mojemu Bogu, póki mi życia starczy (por. Ps 104,3).

Królowi wieków nieśmiertelnemu, Bogu samemu niewidzialnemu, cześć i chwała na wieki wieków. Amen.

O Panie, nasz Panie, jak przedziwne jest Twoje imię po wszystkiej ziemi! (Ps 8,10). Jak przedziwna jest Twoja miłość, złożona w sercu każdego człowieka, zwłaszcza w sercach dzieci i ludzi młodych. Błogosław, duszo moja, Pana i dziękuj za każdego z nich, za każde dziecko, za każdą dziewczynę i każdego chłopca, którzy są naszą „ziemią świętą”, przed którymi należy uklęknąć i zdjąć sandały. Błogosław, duszo moja, Pana i dziękuj za ich rodziny, za pracowników naszych dzieł oświatowo-wychowawczych, za animatorów, wolontariuszy, członków różnych stowarzyszeń i fundacji, z którymi rodzimy życie i niesiemy ogień charyzmatu salezjańskiego. Wy wszyscy, błogosławieni jesteście przez Pana, co stworzył niebo i ziemię (por. Ps 115,15).

Królowi wieków nieśmiertelnemu, Bogu samemu niewidzialnemu, cześć i chwała na wieki wieków. Amen.

Niech się cieszy me serce z Twej pomocy, Panie, chcę Ci śpiewać, bo obdarzyłeś mnie dobrem (por. Ps 13,6), bo od początku aż do dzisiaj przysyłasz nam swoich posłańców, swoich aniołów – dobrodziejów i darczyńców, materialnych i duchowych, którzy z radością w sercu i bez rozgłosu wspierają nasze domy i nasze dzieła, dzieląc się wszystkim, co mają, nie licząc poświęceń i ofiar. Niech ich wszystkich ogarnie łaska Twoja, Panie, według ufności pokładanej w Tobie! (por. Ps 33,22).

Królowi wieków nieśmiertelnemu, Bogu samemu niewidzialnemu, cześć i chwała na wieki wieków. Amen.

Pan jest moją mocą i tarczą! Moje serce Jemu zaufało: doznaję pomocy, więc moje serce się cieszy i pieśnią moją Go sławię (por. Ps 28,7). Sławię Cię, Panie, za wszystkich, których stawiałeś i stawiasz na naszej drodze, których potrzebujemy i którym jesteśmy potrzebne. Sławię Cię i dziękuję za ludzi reprezentujących władze różnego szczebla, reprezentujących instytucje kościelne i świeckie, z którymi współpracujemy na polu religijnym, oświatowym i wychowawczym. Sławię Cię i dziękuję za sympatyków naszych dzieł, za wszystkich, którzy nam dobrze życzą i dobrze czynią a których imiona zapisane są w Niebie.

Przyjmij, Panie, nasz Jubileuszowy Psalm Wdzięczności i wraz z Maryją bądź naszym wielkim DZIĘKUJĘ dla wszystkich.

Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu, jak była na początku, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.