Sługa Boży Salvo d’Acquisto

Wychowanek salezjański

 

Data urodzenia: 15 października 1920
Data śmierci: 23 września 1943

Rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego
na szczeblu diecezjalnym: 1983

Urodził się 15 października 1920 w Neapolu jako nastraszy z pięciorga rodzeństw. Na chrzcie dostał imiona Salvo Rosario Antonio. Jako dziecko uczęszczał do przedszkola Sióstr Salezjanek w dzielnicy Vomero, gdzie również w tej samej dzielnicy chodził do szkoły podstawowej przy Instytucie Salezjańskim Najświętszego Serca. Był bardzo uczynnym chłopcem. Chętnie pomagał swoim kolegom. Dużo radości wnosił również do salezjańskiego oratorium.

W 1939 roku, po ukończeniu szkoły został przyjęty do karabinierów i rok później wyjechał na ochotnika do Libii. Bardzo kochał swoją Ojczyznę i chciał jej zawsze wiernie służyć.

Miał wielkie nabożeństwo do Maryi Wspomożycielki, które od wczesnego dzieciństwa zaszczepili mu salezjanie. Uważał, że trzeba się być zawsze ufnym w wolę Bożą, choćby za cenę cierpienia i ofiary. Czyn, na jaki się zdobył 23 września 1943 roku, nie był konsekwencją przypadku, ale wynikiem głębokiej formacji chrześcijańskiej w domu rodzinny, a następnie w przedszkolu, w oratorium i szkole salezjańskiej.

Wszystko zaczęło się 22 września 1943 roku w Polidoro, małej miejscowości oddalonej od Rzymu 30 km, gdzie zajechała grupa 200 żołnierzy niemieckich. Na skutek wybuchu granatu dwóch niemieckich żołnierzy zginęło, a dwóch innych zostało rannych. Dowódca dywizji za zamach na żołnierzy obwinił mieszkańców. Następnego dnia niemieccy żołnierze aresztowali 22 osoby i dokonać na nich egzekucji.

Salvo d’ Acquisto, aby uratować mieszkańców miasteczka przyznał się do zorganizowania zamachu na żołnierzy. Został zastrzelony w wieku zaledwie 22 lat, dnia 23 września 1943 r.

Pośmiertnie odznaczono go  Medalem za Męstwo Wojskowe za odwagę. W 1974 roku na podstawie jego historii powstał film pt. „Salvo d’Acquisto”, a w roku  1975 wydano znaczek pocztowy z jego wizerunkiem, a także ustanowiono medal z jego imienia.  23 maja 2015 odsłonięto jego popiersie.

W 1983 roku rozpoczął się jego proces beatyfikacyjny.