W dniach 19 i 20 września 2021 r. Matka i Radne Generalne przedstawiły Relację z życia i misji Zgromadzenia CMW z sześciolecia 2014-2020.

Członkinie Kapituły przyjmują z otwartością i uległym słuchaniem sześcioletnią drogę Zgromadzenia CMW w Kościele, wraz z podjętymi krokami, procesami, które trwają i należy je wzmocnić, wyzwaniami współczesności i śladami przyszłości.

Tekst relacji podzielony jest na wprowadzenie, które pozwala dostrzec horyzont tematu rozdziału „Zróbcie wszystko co On wam powie” (J 2,5). „Wspólnoty powołaniowe w sercu współczesności”, to słowo, które prowadziło na drodze wspólnot lokalnych i inspektorialnych w pogłębianiu różnych aspektów tego tematu.

Następnie wskazuje na obecność CMW na świecie, zarówno z punktu widzenia liczb, geografii, jak i dzieł i zaangażowania edukacyjnego. Następnie przedstawia horyzonty animacji i zarządzania Matki, Wikarii i jej Rady w perspektywie dróg wskazanych przez KG XXIII.

Życie wspólnot/inspektorii jest opisane w taki sposób jak postrzegane było przez Radne Wizytatorki, po czym następuje rozdział dotyczący Sekretariatu i Archiwum generalnego.

Wreszcie Relacja kieruje spojrzenie w przyszłość, proponując pewne drogi Zgromadzenia  CMW począwszy od ikony wesela w Kanie, przez doświadczenie obecności Maryi w życiu Kościoła i Zgromadzenia.

Sześcioletnią podróż wzbogacają dokumenty Magisterium Papieża Franciszka, dokumenty charyzmatyczne i kościelne, z okazji rocznic i wydarzeń, które naznaczyły życie Zgromadzenia CMW.

 

Członkinie Kapituły, po czasie zgłębiania i osobistej refleksji, spotkały się w konferencjach międzyinspektorialnych, dzieląc się i opracowując pytania do Matki i Radnych.

„Dawanie życia, które nas jednoczy w różnorodności sił, obecności i procesów, przez które utkane są relacje, słuchanie, posługa braterska, odwaga misyjna i pasja apostolska, otwierają nas na zdumienie i uwielbienie za wszystko, czego Bóg niespodzianek dokonał w każdej i w całym Zgromadzeniu w tych latach łaski ”(Matka Yvonne Reungoat, Okólnik 1011).

Członkinie Kapituły wznoszą Magnificat do Pana z zobowiązaniem, aby nowe wino stało się rzeczywistością, która zapewni żywotność charyzmatyczną i braterską synodalność.