Rzym (Włochy). Siostra Ruth del Pilar Mora, Radna do spraw Misji Zgromadzenia Córek Maryi Wspomożycielki.
Siostra Ruth del Pilar Mora urodziła się w Labateca, Norte de Santander, w Kolumbii 6 września 1966. Mała wioska, ludzie prości, pracowici, kochający Maryję. Rodzice pracujący w handlu szybko nauczyli ją „zawijać rękawy” i pracować z wielką uwagą na ubogich.Została przyjęta do Kolegium Agueda Gallardo de Villamizar, Pamplona, Norte de Santander, w Kolumbii. Była to szkoła publiczna prowadzona przez Córki Maryi Wspomożycielki Uczęszczała tam trzy ostatnie lata nauki w liceum.
Od początku była zafascynowana radością sióstr i miłością do ubogich dzieci z oratorium, w wieku 14 lat zaczęła należeć do grupy maryjnej i oratorium świątecznego.
W 1983 roku rozpoczęła drogę formacji w Zgromadzeniu Córek Maryi Wspomożycielki, w Centrum Orientacji powołaniowej w Medellin, Kolumbia, w Inspektorii Maria Ausiliatrice. Miała 16 lat. Na swojej drodze formacyjnej spotkała siostry zakochane w Jezusie, w charyzmacie, w ubogich.
Pierwszą Profesję zakonną złożyła 6 stycznia 1988 i od razu rozpoczęła swoje pierwsze doświadczenie jako CMW w Domu Mamma Margherita, Medellín, Kolumbia, gdzie została przez półtora roku. Przeżyła czas intensywnej formacji, zwłaszcza praktycznej nauki Systemu Prewencyjnego, w kontakcie z dziewczętami ubogimi i znajdującymi się w sytuacjach zagrożenia.
W 1989 rozpoczęła doświadczenie formacyjne na Papieskim Uniwersytecie Nauk Pedagogicznych «Auxilium», uzyskując stopień magistra Nauk Pedagogicznych, ze specjalizacją z Socjologii.Od nauczycielek nauczyła się zaangażowania w naukę, mając na uwadze misję wychowawczą; otwartości i szacunku dla kultur, umiłowania oratorium, poczucia przynależności do Kościoła i Zgromadzenia, do do środowiska. Profesję Wieczystą złożyła w Mornese w 1994 r.W 1995 należała do wspólnoty Centrum Duchowości Villa Mazzarello, Retiro Antioquia, Centrum dla formacji i ewangelizacji chłopców i dziewcząt.
W 1996 została Koordynatorką Duszpasterstwa w Liceum Maryi Wspomożycielki w Cúcuta, Kolombia.
W 1997 przyjechała do Rzymu, do współpracy w Sektorze Duszpasterstwa Młodzieżowego. Przełożoną była Sr Georgina McPake, Radna Duszpasterstwa Młodzieżowego. Z siostrą Giorginą, osobą słuchającą i kochającą dziewczęta, chłopców i ubogich, przeżyła doświadczenie permanentnej szkoły międzykulturowości
W 2003 powróciła do swojej Inspektorii. Po XXI Kapitule Generalnej została posłana na misje, do domu Santa Maria la Nuova, w Darien, gdzie pozostała tylko rok, mając na celu rozeznanie powołanie na Misje ad Gentes.
W 2004 przybyła do Rzymu, do Domu Generalnego FMA. Kilka miesięcy uczęszczała na Uniwersytet Urbanianum. Została przeznaczona na misje do Inspektorii Nostra Signora della Speranza AFE (Kenia, Rwanda, Tanzania, Etiopia, Sudan).
Była animatorką wspólnoty w Embu, gdzie był internat dla dziewcząt uczęszczających do Liceum i Technikum. Została tam przez dwa lata.
W 2007 została przeniesiona do Domu Inspektorialnego Inspektorii AFE jako animatorka i Wikaria Inspektorialna.
W lata 2009 – 2010 towarzyszyła na miejscu w procesie zakładania Nowej Wizytatorii Maria Ausiliatrice AES (Etiopia-Sudan-Sud Sudan). Jej pierwszym przeznaczeniem było Wau, na Południu Sudanu, następnie Adwa, gdzie była animatorką wspólnoty, Kidane Mehret, Etiopia, w środowisku braci i sióstr chrześcijan i muzułmanów, w Rito Gezz. Było to doświadczenie małej wspólnoty wiary. Pogłębiła w niej wartość prostej obecności, otwartości na codzienne współżycie ze świeckimi we wspólnocie, doświadczenie misyjności podejmowanej poprzez proste gesty, otwartości na inne zgromadzenia, miłości do ubogich. W tym czasie została Wikarią Wizytatorii AES.
Od 2016 aż do września 2020 była odpowiedzialna za Wizytatorię AES, w Etiopia w Południowym Sudanie i w Sudanie: 10 wspólnot międzykulturowych, międzyzgromadzeniowych, w trzech krajach naznaczonych wielkimi wyzwaniami na poziomie społeczno ekonomicznym, politycznym i wychowawczym. Wspólnoty bardzo otwarte na wolontariuszy, na potrzeby ubogich, kobiet i świeckich pracujących na polach, tysiące dzieci spragnionych nauki, uciekinierzy, przesiedleńcy, świeccy mężczyźni i kobiety, którzy dzielą z nami misję, wolontariusze pochodzący z wielu części świata, nauczyciele, pielęgniarki, lekarze … zawsze od wszystkich uczyła się wagi prostego i bezinteresownego spotkanie.
We wrześniu 2020 Matka mianowała ją Inspektorką Inspektorii Nostra Signora della Speranza – AFE.
W dniu 8 października 2021, we wspomnienie Dziewicy Różańcowej, podczas XXIV Kapituły Generalnej została wybrana Radną do spraw Misji.
Zawierzyła się Panu i Matce Bożej, aby dalej podążać w kierunku nowych granic Ewangelii, zawsze otwarta na nowość Ducha, który tchnie tam, gdzie chce! Jestem misjonarką, dlatego mówię „tak” odpowiedziała Matce po wyborze.Zawsze i wszędzie, RAZEM z dziewczętami i chłopcami (otwarte), Misjonarkami Radości i Nadziei.