50 lat Domu Generalnego w Rzymie

„Maryja to wszystko uczyniła” to hasło obchodów 50 rocznicy założenia Domu Generalnego Córek Maryi Wspomożycielki w Rzymie. Jubileusz rozpoczęto 11 października 2019 roku, a zakończenie i główne obchody przypadły na dni 7- 8 grudnia 2019 r. w uroczystość Maryi Niepokalanej podkreślając jej znaczenie dla Rodziny Salezjańskiej.

Całemu wydarzeniu towarzyszyło wiele momentów modlitwy, wspomnień i celebracji. Wystawa, zorganizowana z tej okazji, przypomniała ważne wydarzenia, które charakteryzowały życie ponad 550 Córek Maryi Wspomożycielki, które przeszły przez ten dom. Momenty refleksji ubogacone były tańcami w strojach z różnych krajów świata, filmem z historycznymi zdjęciami oraz wspólnym śpiewem

W południe wszystkie siostry ze wspólnoty, Matka Generalna i Radne, siostry ze wspólnot rzymskich i okolicznych Inspektorii, nowicjuszki z obu włoskich nowicjatów, współpracownicy domu oraz dobroczyńcy z rodzinami upamiętniając narodziny Oratorium odmówili tradycyjne Zdrowaś Maryjo, tak samo, jak ks. Bosko odmawiał je z Bartłomiejem Garelli, 8 grudnia 1841 roku.

Po południu podczas podziękowań dyrektorka domu, s. Bernarda Santamaria, powiedziała: „Tu przyjeżdża i mieszka razem wiele Córek Maryi Wspomożycielki ze wszystkich krajów i kontynentów. Tworzą wielokolorową tkaninę kultur, języków, tradycji. W prostocie życia codziennego oferują swoje zaangażowanie w naukę, pracę i służbę dla Zgromadzenia. A to, co czyni życie tutaj pięknym, to radość, która nigdy nie zawodzi, pomimo wysiłków i nieuniknionych trudności. Pomagamy sobie nawzajem „pokolorować”, z kreatywnością ten rysunek miłości, który Matka Boża dała Maìn w słowach „Tobie je powierzam”.

Na zakończenie przemówiła Matka Generalna Yvonne Reungoat mówiąc, że jest to Dom każdej Córki Maryi Wspomożycielki, każdego młodego człowieka i świeckich, którzy współpracują z siostrami na różnych płaszczyznach. „Nie tylko każdy z nas jest częścią tego Domu, ale każdy jest domem. Tu nie można mieć małego serca ponieważ jest ono zawsze powołane, aby być domem, który przyjmuje cały świat ”.

Podsumowała wszystko słowami: „Myślę, że nasza dzisiejsza modlitwa jest dziękczynieniem Panu. Tyle życia tu się wydarzyło i stąd promieniowało na świat. Nie wiemy, co się działo w sercach wielu osób, które przeszły, które mieszkały, przyjeżdżały i wyjeżdżały z tego domu, ale jesteśmy pewni, że Pan zawsze rodzi nowe życie, pomnaża je, zaczynając od doświadczenia braterskiego dzielenia się, przeżywanego z miłością i serdeczną otwartością. Matka Boża nadal chodzi po tym domu, po wszystkich domach Zgromadzenia i domach was, tu obecnych przykrywając je swoim płaszczem, po to, aby być wiernym marzeniu, które Pan włożył w serce Księdza Bosko i Matki Mazzarello w słowach „Tobie je powierzam”. Matka Boża powierza nam innych, by uczynić ich szczęśliwymi”.